Səd ibn Haris və Əbülhütuf ibn Harisin hər ikisi xəvaricdən idi və Ömər ibn Sədlə birlikdə İmam Hüseynlə (ə) döyüşmək üçün Kərbəlaya gəlmişdi. Aşura gününün zöhründən sonra İmamın tərəfdarları şəhadət yetdikləri və Peyğəmbər (s) Əhli-beytinin qadın və uşaqlarının səslərini eşitdikləri zaman gözlənilmədən onları ruhiyyələri dəyişdi və dedilər:

لا حکم الا لله و لا طاعة لمن عصاه

"Hökm yalnız Allaha məxsusdur və Allaha itaət etməyən kəsə itaət etmək olmaz."

Sonra sözlərinə əlavə etdilər: “Bu Hüseyn (ə) Peyğəmbərin (s) qızının övladıdır və biz Qiyamətdə onun cəddinin şəfaətinə ümid edirik. Belə olduğu halda, onunla necə döyüşək?!”

Onlar bu sözləri deyərək Kufə qoşununa hücum etdilər və şəhadətə çatana qədər mübarizə apardılar. ("Əyanuş-şiə", c.2, səh.319; “Aşura – Tarixin ən böyük qəhrəmanlıq salnaməsi”, Ayətullah Məkarim Şirazi, səh.764-765.)