İmam Əli (ə):
كانَ أبي يَدعو قَنبَرًا بِاللَّيلِ فَيَحمِلُ دَقيقًا وتَمرًا فَيَمضي بِهِ إلى أبياتٍ قَد عَرَفَها فَيَصِلُهُم ولا يَطَّلِعُ عَلَيهِ أحَدٌ، فَقُلتُ لَهُ: يا أبَه، مايَمنَعُكَ أن تَدفَعَهُ إلَيهِم نَهارًا؟ قالَ: يا بُنَيَّ، إنَّ صَدَقَةَ السِّرِّ تُطفِئُ غَضَبَ الرَّبِّ عَزَّوجَلَّ
Məhəmməd ibn Hənəfiyyə deyir ki, atam (Əli (ə)) gecələr qulamı Qənbəri yanına çağırıb müəyyən qədər un və xurma götürərək xəbərsiz surətdə təyin etdiyi evlərə çatdırardı. Bir dəfə dedim:
- “Ata can, nə üçün bunu gündüzlər etmirsən?”
Atam buyurdu:
- “Oğul, gizli sədəqə Allah-Taalanın qəzəbini söndürür”.
(“Rəbiul-əbrar”, 2-ci cild, səh.148).
.jpg)
