Rəsuli-əkrəm (s) buyurur: “Gözlərim yatır, amma qəlbim yatmır”. (“Biharul-ənvar”, c. 22, səh 27)

 

Ravi deyir: “İmam Sadiqin (ə) mənzilinə çatıb qapını döydüm. Həzrətin kənizi qapını açdı. Kənizi gördüm və əlimi onun sinəsinə qoydum. İmam (ə) bir neçə divar fasiləsi olan evin içindən uca səslə buyurdu: Gəl içəri, anan ölsün! İçəri daxil oldum. Həzrət buyurdu: Nə üçün günah etdin? Dedim: Allaha and olsun, günah etmək niyyətində deyildim. Sizin elminizi yoxlamaq istəyirdim. İmam (ə) buyurdu: Elə güman edirsən ki, divarlar bizim üçün pərdədir? Belə olsaydı, bizimlə sizin aranızda nə fərq olardı?!” (“Biharul-ənvar”, c. 46, səh. 248)

 

İmamları tanımayanlar onlardan uzaqlaşdı. Elə sandılar ki, imam yanlız vali təyin etmək üçündür! Anlamadılar ki, imamət, eynullah (Allahın gözü), yədullah (Allahın əli), nurullah (Allahın nuru), qüdrətullah (Allahın qüdrəti), lisanullah (Allahın dili) deməkdir./ İslamazeri

 

Ustad Furuği