Tənumə qətliamı 1923-cü ildə Səudiyyənin banisi Əbdüləzizin (1876-1953) tabeçiliyində olan vəhhabi təkfirçilərdən ibarət bir hərbi briqada tərəfindən həyata keçirilib.

O zaman Yəməndən Məkkəyə yollanan hacılar Səudiyyənin Əsir bölgəsində yerləşən Tənumə vadisinə çatanda onlar Ali-Səudin ordusu tərəfindən hücum edilir. İlk növbədə yəmənli hacıların keçməsi üçün izn verilsə də hacılar vadiyə daxil olduqdan sonra Ali-Səudun hərbi briqadası dağlar və təpələrin üstündən onları qətliam edirlər.

Qətliamın həyata keçirilməsinin səbəbi də yəmənlilərin (onların çoxusunu zeydilər, sufilər və şafeilər təşkil edirdi) kafir hesab edilməsi idi. Bu qətliamda 2900 yəmənli şəhid oldu.

Daha sonra Səudiyyənin banisi kral Əbdüləziz və onun məmurları qətliama bəraət qazandırmaq istəsələr də (Ali-Səud ailəsi bildiriblər ki onların hərbi briqadası hacıların silahlı olduğunu güman edərək hücum ediblər.) bu ifşa oldu. Hal bu ki Tənumə vadisinə giriş zamanı təkfirçilərin hərbi briqadası yəmənli hacıları yaxından müşayiət etmiş və onların silahlı olmadıqlarını əldə etmişdilər.

Ali-Səudun vəhhabilərdən ibarət bu hərbi briqadasına “Qutqutlar” deyilirdi. Dövrünün tanınmış təkfirçilərindən olan Sultan bin Bicad əl-Uteybi ona başçılıq edirdi.

Bu və digər təkfirçi hərbi briqadaların əldə etdiyi “fəth”lər Səudiyyənin bir dövlət kimi yaranmasında böyük “xidmət”lər göstərib.