عدم حضور حاج آبگل در کنار شما برایتان سخت نیست؟

- نبودن شخصی همچون حاج آبگل در کنار ما نمی تواند سخت نباشد. همانطور که در حدیثی می فرماید که وجود سرپرست خانواده در خانه همچون حضور پیامبر در میان قوم خود می باشد. این سختی را هر انسانی که مدتی دور از سرپرست خانواده سر کرده به خوبی درک می کند. به طور مسلم اینگونه است. اما ایمان می تواند تحمل هر مشکلی را راحت تر کند و یا حتی سختی را از بین ببرد. میزان تحمل و صبر افراد در سختی های زندگی به اندازه درجه ایمان آنها است. در مورد زندانیان اسلامگرا و خانواده هایشان هم همینطور است. معیار و اندازه صبر با ایمان سنجیده می شود. ایمان هر شخص هر چه زیاد باشد، صبرش هم همان اندازه زیاد خواهد بود .

  دو سال است که سرپرست خانواده تان در زندان به سر می برد. آیا می توانید با او دیدار کنید؟

تا 1 سال بعد از دستگیری حاج آبگل ما نه او را دیدیم و نه درباره اش خبری شنیدیم. پس از برگزاری دادگاه که بعد از یکسال از دستگیری اش اتفاق افتاد برای اولین بار ما توانستیم ایشان را از نزدیک ببینیم. بعد از آن بالاخره در ماه مارس در مؤسسه معالجه سازمان زندان ها با او دیدار کردیم ...

طرز زندگی فرزندان حاج آبگل چگونه است؟ حتما فراق پدر برای آنها سخت است. آیا آنها می دانند که چرا باید این همه سختی را تحمل کنند؟

 حاج آبگل همیشه فرزندانش را دور هم جمع می کرد، چه در خلوت و چه در ملا عام با آنها صحبت می کرد و به آنها هدف از زندگی و علت به دنیا آمدن انسان را بازگو می کرد. خدا را شاکرم که با کوچک و کم سن بودن آنها، محمد جواد 7 ساله می گوید: "من آخرت را برتر از دنیا می دانم و آخرت را ترجیح می دهم". انتخاب آخرت توسط آنها باعث شده که تحمل و صبرشان نسبت به سختی ها بیشتر شود و دوری موقتی از پدرشان برایشان بزرگ نیاید. حاج آبگل در خانواده ما نمونه اخلاق است. او همیشه ادب دینی را به بچه ها آموزش می داد و خودش هم عمل می کرد. مبارز بودن حاجی، غیرت دینی او، گذشتن از راحتی فرزندانش و زندانی شدن به خاطر خدا تأثیر فراوانی بر رشد افکار و اخلاق بچه ها گذاشت. این ویژگی ها درس عملی برای آنها است و تأثیرش از درسهای گفتاری بسیار عمیق تر است. در دیداری که دیروز با حاجی داشتیم، وی گفت که در آرزوی آزادی است. اما آزادی که او آرزویش را دارد آزادی از زندان نیست. او برترین آزادی را یعنی آزاده بودن را آرزو می کند. این درس بزرگی برای بچه ها است .

فرزندانتان حاج آبگل را به عنوان پدرشان بیشتر دوست دارند یا به عنوان حاج آبگل؟

 می توان گفت که هر دو را. چون حاج آبگل هم به عنوان یک پدر نمونه است و هم همچون یک مرد مبارز. از آنجا که تقریبا می توان گفت بچه ها هر روز به سخنرانی های حاجی گوش می دهند، افتخار کردن آنها به پدرشان، در لحظه ای که می بینند پدرشان از هیچ کس و هیچ چیز غیر از خدا نمی ترسد، به خوبی احساس می شود. فرزندانش چشم به راه او هستند. اما نه مثل یک پدر! انتظار این را می کشند که او با سربلندی به جمع خانواده مان باز گردد .

شما گفتید که با حاج آبگل دیدار کرده اید. حاجی اساسا در چه موضوعاتی سخن گفت؟

 هر بار که به دیدن حاجی می رویم اولین چیزی که می پرسد وضعیت امور جامعه کشور و دینداران است. به شما بگویم که مؤمنان و اسلامگرایان زندانی از ما توقعاتی دارند. از نخستین سؤالات وی خانواده های زندانیان و دوستانش است. از حاج موسم صمداف می پرسد و نگران سلامتی وی است. حاج آبگل همه را به ادامه دادن راه مبارزه علیه ممنوعیت حجاب و درخواست آزادی زندانیان اسلامگرا و گرفتن حقوق پایمال شده مردم فرا می خواند. حاج آبگل اعتقاد دارد که هرکس نسبت به این زندانی کردن ها و ممنوعیت حجاب در کشور سکوت کند در واقع به خانواده این زندانیان و کودکان چشم به راه آنها ظلم کرده است .

 درباره آرمان و آرزوهای حاج آبگل چه می توانید بگویید؟

 آرمان حاجی از اعمال و بیاناتش مشخص است. حاج آبگل آرزو دارد که همه به ارزش های دینی، ملی و معنوی مسلمانان احترام قائل باشند و در این کشور برای اجرای آیین اسلامی هیچ ممنوعیتی وجود نداشته باشد .

در آذربایجان و کشورهای خارجی مبارزه با اسلام ستیزی نام خاصی دارد و آن نهضت مقاومت است. حاج آبگل به خاطر سخنرانی هایش در تظاهرات، به خاطر خدمت در این راه با جان و مالش، چه در کشور و چه در خارج از کشور به عنوان رهبر برای این نهضت شناخته شده است. به عنوان همسر چنین شخصیتی چه سخنی برای جامعه دارید؟

همه باید بدانند که ما فرزندان این سرزمین هستیم و مسلمانیم. این ملت مسلمان است. باید به این مردم احترام قائل شد و حقوق آنان را مراعات کرد. صدها دختر این مملکت به خاطر ممنوعیت حجاب نمی تواند به مدرسه بروند و از حق تحصیل محروم گشته اند. اما این مسئله هیچ کس را ناراحت نمی کند. نسبت به این مسئله به عنوان مشکل برخورد نمی کنند و برای حل آن هیچ اقدامی صورت نمی گیرد. اگر اینطور است پس باید خودمان به فکر چاره باشیم. کسی که حاج آبگل را به عنوان رهبر خود قبول دارد پس باید بدون اینکه از چیزی بترسد، راهی که او انتخاب کرده را تا ابد ادامه دهد و تابع او باشد. خانواده های زندانیان را به صبر جمیل دعوت می کنم. اگر همسران ما همه مشکلات زندان را تحمل کرده و به دشمنان اسلام سر خم نمی کنند ما هم باید همچون آنان در جامعه فراق آنان را تحمل کنیم و امانت های آنان یعنی فرزندانشان را با تربیت اسلامی تحویل جامعه اسلامی دهیم و برای آزادی آنان هرچه در توان داریم انجام دهیم. این سختی ها حتما در آینده نزدیک به پایان خواهد رسید. آنچه برای ما باقی خواهد ماند دست آوردهایمان از این امتحانات خواهد بود. در این مبارزه برای همه مسلمانان آرزوی موفقیت دارم .

و در آخر از سایت شما متشکرم که همیشه با انتشار حقایق از زندانیان دفاع می کنید و هیچ وقت آنها را فراموش نمی کنید. اجرتان با خدا !