دروغهای بزرگ دربارة آذربایجان (1)
ارسال شده در تاریخ: 1394/01/15 مقالات
می گویند از روزگاران قدیم فقط یک «آذربایجان» وجود داشته است که به موجب قراردادهای گلستان و ترکمانچای به دو بخش تقسیم شده است. بررسی قرارداد گلستان (1228 ق. /1813 م.) و ترکمانچای (1243 ق. /1828 م.) بطلان این ادعا را ثابت می کند. زیرا فصل سوم قرارداد گلستان، و مادة سوم قرارداد ترکمانچای به این شرح است:
فصل سوم ]قرارداد گلستان [ : اعلی حضرت قدر قدرت ... ایران به جهت ثبوت دوستی ... که به ... ایمپراطور کل ممالک روسیه دارند ... ولایات قراباغ و گنجه که الان موسوم به یلزابتوپول است و اولگای خوانین نشین شکی و شیروان و قبه و دربند و بادکوبه و هر جا از ولایت طالش را با خاکی که الان در تصرف دولت روسیه است و شمال داغستان و گرجستان و محال شوره کل و آچوق باش و گروزیه و منگریل و ابخاز و تمامی اولگا و اراضی که در میانة قفقازیه و سر حدات معیّنه الحالیه بوده و نیز آنچه از اراضی دریایی قفقازیه الی کنار دریای خزر متصل است مخصوص و متعلق به ممالک ایمپریة روسیه می دانند.
مادة سوم ]قرارداد ترکمانچای [ : اعلیحضرت شاه ایران ... ولایت ایروان را از این سو آن سوی ارس و ولایت نخجوان را به امپراتوری روسیه واگذار می کنند».
به طوری که ملاحظه می شود در قرارداد گلستان مطلقاً از «آذربایجان» نام برده نشده است، در حالی که چون بخشی کوچک از ولایت طالش ایران، به موجب این قرارداد به تصرف روسیه درآمده است، از آن با عبارت: «هر جا از ولایت طالش....» یاد شده است، اگر در زمان امضای این قرارداد، آذربایجان یکپارچه ای وجود می داشت که بخشی از آن واقع در شمال رود ارس به تصرف روسیه درآمده است با ذکر ولایات قراباغ و گنجه و شیروان و قبه و دربند و بادکوبه و ... یاد شده است، بی اشاره به این که این ولایات بخشی از «آذربایجان» است.
از سوی دیگر آنچه بطلان نظریة وجود آذربایجان یکپارچه را ثابت می کند مطالبی ست که در «دایره المعارف روسی» (تاریخ چاپ از 1890 به بعد، محل انتشار: سن پترزبورگ و لایپزیگ) در ذیل دو مدخل «آلبانیا» (جمهوری آذربایجان فعلی) و «آذربایجان» آمده است بدین شرح:
آلبانیا نام باستانی سرزمینی ست در شرق و جنوب قفقاز میان دریای سیاه و دریای خزر، در شمال ارمنستان که رود کیروس (کْر) مرز آن بود. ساکنان این سرزمین همان مردم شیروان و جنوب داغستان هستند.
در همین کتاب به صراحت نوشته شده است که «این سرزمین (قفقاز) از جنوب به رود ارس منتهی می گردد». به علاوه در این دایره المعارف، «ترکی زبانان قفقاز همه جا «تاتار» نامیده شده اند».
آذربایجان یا ادربیجان (سرزمین آذر- آتش، به زبان پهلوی اتورپاتکان، به زبان ارمنی ادربادکان) استان شمال غربی ثروتمند و صنعتی ایران است. آذربایجان از جنوب محدود است به کردستان ایران (استان اردیال) و عراق عجم (ماد)، از غرب به کردستان ترکیه و ارمنستان ترکیه، از شمال به ارمنستان روس و جنوب قفقاز که رود ارس آن را قطع می کند، از شرق به استان گیلان که در کرانة دریای خزر ...، در سدة هفدهم میلادی صدمات فراوانی از سوی ترکان عثمانی بر آذربایجان وارد آمد .... .