Həccin lüğətdəki mənası – hansısa bir şeyə qərar vermək və niyyət etməkdir. İslam dinində isə həcc xüsusi vacib ibadətdir ki, müəyyən zaman və məkanda yerinə yetirilər.

Həcc – Allah evini ziyarət etmək, həccə aid əməlləri yerinə yetirmək və paklanmaqdır. Boynuna həcc düşən insanlar, bu xüsusiyyətə malik olanlardır:

1. Həddi-büluğa çatanlar.

2. Aqil və azad olanlar.

3. Maddi imkana malik olanlar. Bu bəndin özünün də şərtləri vardır.

O cümlədən:

a). Səfərə çıxmaq üçün miniyinin, ərzağının və maddi imkanının olması.

b) Məkkəyə getmək üçün kifayət qədər sağlamlığa malik olması.

c). Getmək üçün yollar açıq olmalıdır. Əgər bağlı olarsa və ya yolda canına ziyan dəyəcəyindən qorxarsa, həcc ona vacib olmaz.

d). Həcci yerinə yetirmək qədər vaxta malik olması.

e). Ailə üzvlərinin gündəlik xərclərini qoyub gedə bilməlidir.

z). Qayıdan zaman gəliri olmalıdır ki, maddi cəhətdən əziyyətə düşməsin. (Tebyan)

Mömin yolun əziyyəti və ya əməllərin çətin olmasına görə həcci tərk edə bilməz. Çünki həcc əməli vacib əməldir. Hər kimin boynuna düşərsə, yerinə yetirməlidir. Əks halda günah qazanmış olar.