"Biz Quranda möminlər üçün şəfa və mərhəmət (olan ayələr) nazil edirik. (Bu ayələr) zalımların ancaq ziyanını artırır." (İsra, 82).

İzah: Quran insanı daxildən silkəyən bir öyüddür. Ürəkləri günaha aludəlikdən və şirkə bulaşmaqdan təmizləyən şəfaverici bir dərmandır. Cəhalət və xurafat zülmətlərini yaran parlaq bir çıraqdır. Möminlər üçün rəhmət səbəbi, kafir və könlü kor olanlar üçün daha çox uzaqlaşma vasitəsidir. Bəli, kim Quran ayələrinə əməl edib, onun məfhumlarına can-dildən inansa, Allahın mərhəməti ona nazil olacaq, ruhi və fiziki ağrıları dincələcəkdir. Digər tərəfdən, kim bu geniş nemət süfrəsindən faydalanmasa, onun hökmlərinə və maarifinə laqeyd yanaşsa, onun azğınlığı artacaqdır. Çünki artıq ona dəlillər tamamlanmış (bəhanəsi kəsilmiş), nemət əzaba çevrilmişdir. 

Hədis: İmam Baqir (ə): “Quran qariləri (qiraətçiləri) üç dəstəyə ayrılır: Birinci dəstə Quranı peşə olaraq faydalanmaq, padşahlardan muzd almaq və xalq arasında fəxr etmək üçün oxuyanlardır; İkinci dəstə Quranı oxuyan, sözlərini əzbərləyən, amma ona əməl etməyənlərdir; Üçüncü dəstə (şəfa tapsınlar deyə) Quranın şəfaverici məcununu xəstə qəlblərinə sürtənlərdir.” (Kafi, c. 2, səh. 627, hədis: 1).