Hicabın lüğətdəki mənası pərdə və örtükdür. Bu kəlmə daha çox pərdə mənasında istifadə olunur. Hicab ona görə pərdəyə nisbət verilmişdir ki, pərdə - örtükdür. Ancaq hər pərdə hicab deyildir. O geyim hicab hesab olunar ki, pərdə arxasında qərar tutar.

Hicabın iki fəlsəfəsi vardır. Biri odur ki, bədəni örtməlidir və o birisi isə özünü naməhrəmə göstərmək haramdır. Bu iki əsil bir-birinin kənarında qərar tutmalıdır ki, İslami hicab meydana gələ bilsin. Bəzən elə olur ki, birinci əsil olur, ikincisi olmur. Belə olan halda həmin geyimi İslami hicab hesab etmək olmaz.

Geyim hicabından başqa İslam dinində fikir, ruh, zehin hicabı da vardır. Misal üçün, tövhidə, nübuvvətə iman bəsləmək kimi İslam maarifinə etiqad bəsləmək zehnin hicablarından hesab olunur. Fikir hicabı insanı şirkdən və küfrdən qoruyar.

İslam dininin əsil hədəfi Allaha yaxınlaşmaqdır ki, bu da nəfsi tərbiyə edib, təqva ilə əldə oluna bilər. “Həqiqətən sizin Allah yanında ən hörmətliniz – sizin ən pəhizkarınızdır”.(“Hucurat” 13).

Hicabı başqa sahələrdə də müşahidə etmək olar. o cümlədən:

Göz hicabı.

“Mömin kişilərə de ki, (başqalarının ayıb yerləri və yad qadının bədəni kimi baxılması haram olan şeylərlə qarşılaşanda) gözlərini yumsunlar”. (“Nur” 30).

Danışıq hicabı.

“Buna görə də danışığınızda naz-qəmzə və işvə etməyin ki, qəlbində (günah, pozğunluq) xəstəliyi olan kəs tamaha düşməsin. Gözəl (təhrik və işvədən uzaq) danışın”. (“Əhzab” 32).

Rəftar hicabı.

“Həmçinin öz zinət və bəzəklərini və onların yerlərini (boyun, sinə, saç, biləklər, baldırlar və sairəni, naçarlıqdan öz-özlüyündə) görünən (üst paltarları, əl və üz kimi şeylər) istisna olmaqla, üzə çıxarmasınlar”. (“Nur” 31).

Hicab və iffət.

Hər ikisi məna baxımından eynidir. Sadəcə biri zahirə və o birisi batinə aid edilir. Hicab zahirə aiddir, iffət batinə. Ona görə də o kəsin ki, zahiri hicabı kamil olar, batini hiss olan iffətin inkişaf etdirilməsində mühüm rol oynayar. Hər nə qədər iffət çox olarsa, insanın zahiri hicabı daha kamil olar.

Beləliklə deyə bilərik ki, zahiri geyim iffətin nişanəsi və əlaməti hesab olunur. Bu ikisi arasında sıx rabitə vardır. Hicab – iffətin meyvəsidir və iffət – hicabın köküdür. (İslami saytlara istinadən)